Een zwevend vlak om op te zitten. Het lichaam herontdekt de eigen functie als stoel. Terug naar de basis, met een geheime versmelting tussen een oosterse en westerse visie op zitten.

Het ontwerp van ‘My Seat’  volgt de persoonlijke voorkeur van Angie Abbink als het gaat om zitten en keert terug naar de origine van de zetel. Zitten op willekeurige horizontale vlakken als autonome handeling met gebruik van de gehele lichaam. Een massief paars vierkant zweeft in the ruimte als een abstract vlak. De randen lijken scherp en hard, een oppervlak om op oosterse wijze op te zitten. Maar een huid van latex blijkt zacht, sexy en tactiel. Het oppervlakte smelt bij aanraking door de geheime kern van slow-foam en biedt een zitvlak aan die zich voegt tot een westerse behoefte aan comfort.

Stichting Zetel benadert sinds 2002 kunstenaars, ontwerpers en architecten om een bijdrage te leveren aan de alledaagse fascinatie en dialoog over ‘de zetel’. My Seat is op diverse gelegenheden tentoongesteld sinds 2005.